مراسم تشییع پیکر «خشایار الوند» در خانه سینما ۲ با حضور جمع کثیری از هنرمندان آغاز شد.
به گزارش خبرنگار رادیو و تلویزیون خبرگزاری فارس، مراسم تشییع پیکر زنده یاد خشایار الوند امروز شنبه ۱۱ اسفند ماه از مقابل خانه سینما ۲ واقع در خیابان وصال در حضور جمعی از هنرمندان سینما و تلویزیون آغاز شد.
بنا بر این گزارش، کامران ملکی که اجرای این مراسم را به عهده داشت، در سخنانی گفت: امروز روز بسیار ناگواری برای خانواده سینما، تلویزیون و فیلم نامه نویسان کشور و همچنین علاقه‌مندان به کارهای خشایار الوند است. هیچکس انتظار نداشت خشایار الوند به این زودی ما را ترک کند و در روزهای پایانی اسفند فردی را از دست دهیم که مدام تلاش می‌کرد لبخند روی لبان مردم بیاورد.
کیومرث پوراحمد کارگردان و نویسنده نیز در این در مراسم عنوان داشت: من خشایار را ندیده بودم و با صرف آشنایی با سیروس او را می‌شناختم. من سالهاست تلویزیون ایران را نگاه نمی‌کنم اما شنیدم که پایتخت الوند کار بسیار خوبی بوده است. امروز روز بدی است اما در این چهل سال کدام روز ما خوب بوده است؟ خشایار الوند منافق بود چراکه مردم را می‌خنداند و خندیدن در کشور ما مکروه است. اسفند امسال اسفند بدی بود اما آیا همه ماه‌های سالهای گذشته خوب بودند؟ همه اینها می‌شود که خشایار با قلم شیرینش از میان ما برود.بسیاری از همین ها برای جراحی های مختلفشان به لندن می روند اما خانواده خشایار الوند باید ۴۵ دقیقه منتظر آمبولانس بماند!
بابک صحرایی ترانه‌سرای کشور نیز گفت: بخش بزرگی از خنده‌های مردم ما مدیون خشایار الوند بوده و برای ما چه داغی بالاتر از این؟ مرگ تلخ است و جوانمرگی تلخ تر. امروز به سوگ کسی نشستیم که در تمام دوران کاری‌اش لبخندهای واقعی را به لبان مردم ما نشاند.
وی ادامه داد: امروز این حجم از مردمی که اینجا آمده نشان می‌دهد که مردم ما هنرمندان خود را دوست دارند. امروز کمر سیروس الوند خم شده و او در این دو روز اندازه ۲۰ سال پیر شده است. قطعا جایگزینی برای او نخواهیم داشت و ما سوگوار این هنرمند می مانیم و این دلخوشی را داریم که او در آغوش خداوند قرار گرفته است.
همچنین بهروز رضوی گوینده پیشکوست نیز اظهارداشت: حرف زدن خیلی سخت است و هرگز به این سختی حرف نزدم. ما داغ کسی را دیدیم که سالهای سال باعث خنده ما بود و سلطان خنده ایران بود. خشایار معروف ترین خصیصه اش خنده قشنگش بود و چهره او را بدون خنده به یاد دارید؟؟ حالا چه کنیم که او نیست و در نبودش چه کنیم غیر غصه خوردن. خشایار الوند در دامن سینما بزرگ شد و با همه هنرمندان کشور قدم به قدم راه آمد و هیچکس نمی‌تواند او را فراموش کند.
وی اظهارداشت: این اتفاق که افتاد به خاطر پرکاری او روی خنده بود و او داشت تدارک عید امسال ما را می دید. او هیچ مشکلی نداشت و همسر و فرزندان خوبی داشت. سکته خشایار به خاطر فشار کار بود. او از بس به مردم فکر کرد که از فکر کردن به خودش غافل ماند. فردی که همه عمر به فکر مردم بود در لحظه آخر تنها ماند و هیچکس کنارش نبود. نباید از عجل غافل شد که وقتی بخواهد ببرد با خود می‌برد.
وی در ادامه شعری از حسین منزوی را قرائت کرد. سفر به خیر گل من که می‌روی با باد، ز دیده می‌روی اما نمی‌روی از یاد…
به گزارش فارس، سیدعزت الله ضرغامی نیز یکی از حاضران در این مراسم بود. وی طی سخنانی گفت: هرچه فکر می‌کنم نمی‌توانم کلمه مرحوم را بگویم. خشایار عزیز با چهره شادی که داشت تا همین دو روز پیش با تمام انرژی برای شاد کردن دل مردم کار می‌کرد و هیچکس فکر نمی‌کرد بخواهد برای سوگ او امروز به اینجا بیاید.
وی با بیان آیاتی از قرآن کریم بیان داشت: او الان زنده واقعی است و ما مردگانیم. امروز اینجا جمع شدیم برای بدرقه یکی از خدمت گذاران واقعی مردم. خشایار همه وجودش را برای شاد کردن مردم گذاشت و او بی‌ادعا این کار را انجام می‌داد. مردم عزیز حق این عزیز را با حضورتان ادا کردید و بدانید هیچ کاری به اندازه شاد کردن دل مردم اجر ندارد.
ضرغامی با بیان اینکه دل شاد کردن کم نیست. الوند هنرمندی تمام عیار با سواد با سلیقه با ذوق و آشنا به کار گروهی بود، تصریح کرد: یکی از دلایلی که امروز من به اینجا آمدم حضور الوند با عنوان محور اصلی اغلب آثار طنز بود. خود خشایار نیز بسیار خندان بود و او هر لحظه می‌خندید و پر نشاط بود. وی در میان هنرمندان نعمت بزرگ و شخصیت برجسته‌ای بود. آمدن شما مردم به اینجا نشان از این دارد که الوند کار خود را به درستی انجام داده است و در پایان به خانواده وی و سیروس الوند تسلیت می گویم.
همچنین مراسم ترحیم این فیلم نامه نویس روز دوشنبه ۱۳ اسفند ماه ساعت ۱۷ تا ۱۸:۳۰ در مسجد جامع شهرک غرب برگزار خواهد شد.
به گزارش فارس، الوند پنجشنبه ۹ اسفند به دلیل ایست قلبی در گذشت. خشایار الوند متولد سال ۱۳۴۶ بود و تا به امروز فیلمنامه سریال‌های طنزی مانند «نقطه چین»، «شب های برره»، «باغ مظفر»، «گنج مظفر»، «مرد هزار چهره»، «مرد دو هزار چهره»، «قهوه تلخ»، «ویلای من»، «شوخی کردم» و «در حاشیه»، «پایتخت»، «پایتخت ۳»؛ «پایتخت ۵»، «پایتخت ۴»، «علی‌البدل»، «کمربندها را ببندیم»، «مسافران»، «دیوار به دیوار» و «دیوار به دیوار ۲» را نگارش کرده بود.
